MEE Zuid-Limburg

Mijn ervaring met MEE

De ervaring van Desiree met MEE

Even voorstellen: Ik ben Desiree. Moeder van vijf kinderen. Van mijn vijf kinderen zijn er twee getrouwd en drie thuiswonend. De drie thuiswonende kinderen zijn 16, 20 en 23 jaar en hebben allemaal autisme.

Ik was de drijfkracht. Maar toen gebeurde er iets in mijn leven dat alles zou veranderen.

Ik lag 8 dagen in coma. Gelukkig kwam ik daar weer uit. Ik ging snel weer naar huis. Naar mijn oudste zoon van 23, die alweer een jaar thuis woonde omdat hij zijn studie had afgerond. Naar mijn middelste zoon van 20, die zwaar autistisch is en mij heel hard nodig had. Naar mijn jongste zoon van 15, waarvan ik dacht die redt het wel in zijn leven. Met alle goede bedoelingen wilde de oudste de regie over nemen. Doordat dit niet kon waren er veel spanningen wat weer heel slecht was voor mij. Wat ik niet wist, was dat mijn jongste zoon het heel moeilijk vond om zich staande te houden binnen ons gezin. Hij vond het heel moeilijk om met mensen te praten en zich te uiten. Hij werd heel erg ongelukkig door pesten van kinderen op school. Hij wilde dood. Ik als moeder kreeg dit niet opgelost. Hij kwam thuis te zitten met een zeer zware depressie. Er waren alleen nog maar spanningen thuis. Ik liep op mijn tenen om alles draaiende te houden. Mijn oudste zoon die voorheen gewend was op kamers te wonen, kon het niet handelen bij mij thuis. Mijn middelste zoon liep verloren rond. Mijn jongste zoon zat echt, maar dan ook heel echt, niet lekker in zijn vel.

Toen heb ik de regie uit handen moeten geven omdat ik als persoon niet kon bereiken wat goed was voor mijn gezin. Ik ben allerlei mensen gaan inschakelen. Ten eerste team jeugd van de gemeente. Zij hebben mij in contact gebracht met MEE. Ik had al heel wat mensen gezien maar Fatma Isen, mijn cliëntondersteuner van MEE, had maar 3 woorden nodig. Zij kwam op huisbezoek en begreep heel goed wat ik nodig had. Mijn schakel moest onderbroken worden om hem weer opnieuw te schakelen. Zij begreep dat ik moeder was en geen hulpverlener. Zij had heel snel door dat mijn oudste zoon van 23 een eigen plek nodig had en heeft er binnen hele korte tijd voor gezorgd dat hij dat kreeg. Ik kan jullie vertellen dat het weer beter met ons gezin gaat. Fatma belt mij nog regelmatig even om te horen of het goed met mij gaat. Dat doet mij goed. Ik ben Fatma en MEE heel erg dankbaar. Daarom wil ik mijn verhaal graag met jullie delen. Als ik mijn eigen verhaal nu zo lees dan denk ik: Ook al ben je sterk er kan altijd iets gebeuren waardoor je andermans hulp moet ervaren. Doe dat dan, daardoor krijg je weer kracht om met beide benen op de grond te staan. Ik heb mijn kinderen altijd geleerd: Zorg dat je je eigen eiland hebt. Als er iets gebeurt, trek je terug op dat eiland en zoek van daaruit naar een oplossing. Dit moest ik nu zelf toepassen en daar heeft MEE mij zeker  en vast mee geholpen.