Lees VoorAlle mensen met een beperking hebben dezelfde rechten en plichten als mensen zonder beperking. Dat staat in het VN verdrag handicap. In deze rubriek geven wij van de belangrijkste artikelen uit dit verdrag een voorbeeld uit het dagelijks leven. Dit doen wij omdat het belangrijk is dat er nog meer aandacht is voor het VN-verdrag.
Wat is het VN verdrag?
De overheid, gemeenten, instellingen, organisaties en bedrijven moeten er voor zorgen dat mensen met een beperking, net als ieder ander, mee kunnen doen in de samenleving. Mensen met een beperking hebben recht op mee doen!
Het VN-verdrag is een serie afspraken tussen landen. Het bestaat uit 50 artikelen. Deze artikelen beschrijven de regels, de rechten en plichten hoe de regering, gemeente, organisatie, zorgen welzijn de rechten van mensen met een beperking moeten toepassen. De artikelen gaan over werk, onderwijs, zelfstandig wonen, toegankelijkheid, vrije tijd, gelijkheid, vrijheid en recht op leven.
MEE en het VN verdrag handicap
In de dagelijkse praktijk van MEE zien we hoe mensen met een beperking met of zonder ondersteuning in staat zijn mee te doen. We zien ook hoe belangrijk het is dat er nog meer aandacht is voor het VN verdrag. In deze rubriek willen wij onze praktijk met u delen door iedere keer één artikel uit het VN verdrag toe te lichten met een voorbeeld uit het dagelijks leven. In deze nieuwsbrief leest u meer over artikel 30 recht op vrije tijd.
Recht op vrije tijd (artikel 30)
Mensen met een beperking hebben het recht om hun vrije tijd op hun eigen manier in te vullen.
(De betekenis van het VN-verdrag voor mensen met een beperking. Uitgelegd door de ervaringsdeskundigen Jeanet Wardenier en Henk van Dijk.)
VN verdrag in de praktijk – Bas (18)“Mijn naam is Bas en ik ben 18 jaar. Ik heb, zoals ze zeggen, het Syndroom van Down. Mensen kijken me soms raar aan omdat ik er anders uitzie dan anderen. Dat vind ik niet fijn. Soms word ik ook gepest. Daar word ik heel erg verdrietig van. Ik zou zo graag net zo willen zijn als iedereen. Bijvoorbeeld net zoals mijn zus. Zij kan goed leren en heeft een heleboel vrienden. Mijn mama zegt dan dat iedereen anders is, dat niemand “normaal” is. Maar ik voel me soms zooooo anders. In mijn buurt heb ik niet zoveel vrienden. De kinderen die er wonen gaan allemaal naar een normale school. Ze vinden mij een beetje raar. Soms verveel ik me thuis. Omdat ik graag nieuwe mensen leer kennen zit ik sinds kort bij een ontmoetingsgroepje. Het heet MEE Meet & Greet. Er zijn jongeren maar ook mensen die al wat ouder zijn. We doen er allemaal spelletjes zodat we elkaar beter leren kennen. Het leukste vond ik toen we met de groep, zonder de begeleidsters (!), zelf een plan mochten maken voor wat we graag eens samen zouden willen gaan doen. We hebben toen bedacht om naar de bioscoop te gaan, dat was echt vet! We hebben een actiefilm gezien en daarna zijn we ook nog frietjes gaan eten. Mijn ouders vonden het trouwens wel een beetje spannend dat ik in mijn eentje een avondje uitging, zo zonder begeleiding. Dat had ik namelijk nog nooit eerder gedaan. Maar iedereen in ons groepje lette heel goed op elkaar en het was super gezellig. De volgende dag heb ik het allemaal op school verteld! Het allerleukste bij MEE Meet & Greet vind ik trouwens dat ze er heel vaak om mij moeten lachen. En niet omdat ze me raar vinden maar… omdat ik gewoon echt goeie grappen maak!” |